Gezellig druk is het, op deze donderdagochtend in Bibliotheek Goirle. De drukte van het marktplein buiten loopt naadloos over in het gemoedelijke geroezemoes hier, tussen de muren. Aan iedere tafel in de linkerflank van het gebouw zitten twee of meerdere mensen. Zoals de zestigjarige Toon, die aanschoof bij het Taalhuis, één van de partners op het donderdagochtendplein. Hij is een succesvol bouwvakker met een eigen bedrijf. Maar sinds hij van een dak kukelde, moet hij zich noodgedwongen op ander werk richten. Zoals de administratie of het doen van boodschappen. “En dan merk je ineens dat je toch moeite hebt met taal”, concludeert hij. “Normaal doet mijn vrouw dat allemaal, formulieren invullen enzo. Maar wat als zij wegvalt? Ik wil de eigen regie weer in handen krijgen.”

Onafhankelijke ondersteuning

Het voorbeeld van Toon laat mooi zien waarom de Bibliotheek nu ruim een jaar geleden met het Donderdagochtendplein startte. Programmamaker Christel Brocken: “De samenleving vergrijst en het regelen van zaken wordt steeds complexer. Voor ouderen ligt ook nog eens eenzaamheid op de loer.” Waarom zo’n plein nu eigenlijk in de bibliotheken wordt georganiseerd? Daarop heeft ze een duidelijk antwoord. “We zijn een soort huiskamer voor het dorp. De deur staat er altijd open. En we zijn onafhankelijk, oordelen niet. Bovendien versterken de verschillende partners elkaar. Zo’n spilfunctie past heel goed bij de Bibliotheek.” Jim van Seniorweb knikt: “Soms komt iemand bijvoorbeeld bij mij voor hulp bij de huurtoeslag, maar hoor ik door de vraag heen ook dat iemand behoefte heeft aan meer sociaal contact. Dan wijs ik diegene zo door naar de Opstapbus. Dat is een organisatie die leuke uitstapjes met mensen uit Goirle en Riel organiseert.”

Luisterend oor

Natuurlijk, zoals bij alles wat nieuw is, duurde het even voor inwoners het donderdagochtendplein wisten te vinden. Langzaam maar zeker druppelden steeds meer mensen binnen. Inmiddels is het druk, iedere week weer, en moeten mensen soms zelfs even wachten voor ze aan de beurt zijn. De bibliotheken in gemeente Loon op Zand en de ABG-gemeenten (Alphen-Chaam, Baarle-Nassau en Gilze en Rijen) lieten zich al inspireren door het initiatief.

Truus van ‘dik in de tachtig’ stapt net op na een gesprek met de ledenconsulent van Thebe Extra. Haar huisarts wees haar op het donderdagochtendplein. “Mijn man is kort geleden overleden. En ik ben soms zo bang hè, ‘s nachts. Ik kan natuurlijk niet steeds mijn kinderen wakker bellen.” Het was fijn om even met iemand over haar zorgen te praten, vertelt ze. Eenzaam is ze niet, vriendinnen en familie genoeg. Het is vooral de nacht die haar zo tegenstaat. “De mevrouw van Thebe Extra helpt mij nu bij het aanvragen van een alarmknop. Ik was daar zelf helemaal niet opgekomen. Misschien geeft dit mij zekerheid voor als ik me weer angstig voel.”

Perspectief doet leven

Mensen komen met heel verschillende vragen bij het donderdagochtendplein terecht, merkt programmamaker Christel. Soms is het inderdaad gewoon dat praatje of een kopje koffie, of hulp bij het invullen van een formulier. Maar ook precaire onderwerpen zoals schulden komen aan bod. “Alle problemen hier oplossen, dat kunnen we natuurlijk niet. Maar we helpen iemand wél om in beweging te komen. Zo ontstaat er weer perspectief. En dat is ontzettend belangrijk om met zaken te kunnen dealen.”

Hoe was dat voor Toon, de bouwvakker die zijn taalvaardigheden graag wilde verbeteren? Het Taalhuis bood hem een mooie ingang voor taalonderwijs. “De digitale overheid, wachtwoorden – heel veel draait om taal. Dat merk ik nu ik meer thuis ben. Bij mij loopt mijn hoofd dan vol. Daar kom ik in tekort. Het Taalhuis koppelt mij aan het ROC hier, die mij gaan testen. Ik ben blij dat de eerste stap nu is gezet.”